kaakeli
Finnish
(index ka)
Etymology
From Swedish kakel (“tile”).
Pronunciation
- Rhymes: -eli
Declension
| Inflection of kaakeli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kaakeli | kaakelit | |
| genitive | kaakelin | kaakelien kaakeleiden kaakeleitten | |
| partitive | kaakelia | kaakeleita kaakeleja | |
| illative | kaakeliin | kaakeleihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kaakeli | kaakelit | |
| accusative | nom. | kaakeli | kaakelit |
| gen. | kaakelin | ||
| genitive | kaakelin | kaakelien kaakeleiden kaakeleitten | |
| partitive | kaakelia | kaakeleita kaakeleja | |
| inessive | kaakelissa | kaakeleissa | |
| elative | kaakelista | kaakeleista | |
| illative | kaakeliin | kaakeleihin | |
| adessive | kaakelilla | kaakeleilla | |
| ablative | kaakelilta | kaakeleilta | |
| allative | kaakelille | kaakeleille | |
| essive | kaakelina | kaakeleina | |
| translative | kaakeliksi | kaakeleiksi | |
| instructive | — | kaakelein | |
| abessive | kaakelitta | kaakeleitta | |
| comitative | — | kaakeleineen | |
Derived terms
- verbs: kaakeloida
- nouns: kaakeliuuni
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.