juurtaminen

Finnish

Etymology

juurtaa + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjuːrtɑminen/, [ˈjuːrt̪ɑˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Hyphenation: juur‧ta‧mi‧nen

Noun

juurtaminen

  1. having its or one's roots in

Declension

Inflection of juurtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative juurtaminen juurtamiset
genitive juurtamisen juurtamisten
juurtamisien
partitive juurtamista juurtamisia
illative juurtamiseen juurtamisiin
singular plural
nominative juurtaminen juurtamiset
accusative nom. juurtaminen juurtamiset
gen. juurtamisen
genitive juurtamisen juurtamisten
juurtamisien
partitive juurtamista juurtamisia
inessive juurtamisessa juurtamisissa
elative juurtamisesta juurtamisista
illative juurtamiseen juurtamisiin
adessive juurtamisella juurtamisilla
ablative juurtamiselta juurtamisilta
allative juurtamiselle juurtamisille
essive juurtamisena juurtamisina
translative juurtamiseksi juurtamisiksi
instructive juurtamisin
abessive juurtamisetta juurtamisitta
comitative juurtamisineen
Possessive forms of juurtaminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person juurtamiseni juurtamisemme
2nd person juurtamisesi juurtamisenne
3rd person juurtamisensa

Verb

juurtaminen

  1. nominative of fourth infinitive of juurtaa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.