jedyny

Polish

Etymology

Borrowed from Czech jediný, from Proto-Slavic *edìnъ, from Proto-Balto-Slavic *edīˀnas, from Proto-Indo-European *h₁edʰ-(H)iHnos, with the *h₁edʰ- element of unclear origin, ultimately from *(H)óy(H)nos. Displaced Old Polish jedziny.

Pronunciation
  • IPA(key): /jɛˈdɨ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨnɨ
  • Syllabification: je‧dy‧ny

Adjective

jedyny (not comparable, adverb jedynie)

  1. only, sole (alone in a category)
  2. only (singularly superior; the best)
  3. only (without sibling)

Declension
Declension of jedyny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative jedyny jedyne jedyna jedyni jedyne
genitive jedynego jedynej jedynych
dative jedynemu jedynym
accusative jedynego jedyny jedyne jedyną jedynych jedyne
instrumental jedynym jedynymi
locative jedynej jedynych

Derived terms
noun
  • jedyność
verbs
adjective
nouns
numerals

Further reading
  • jedyny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jedyny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.