izleyici

Turkish

Etymology

izlemek +‎ -ci

Noun

izleyici (definite accusative izleyiciyi, plural izleyiciler)

  1. spectator, viewer, observer

Declension
Inflection
Nominative izleyici
Definite accusative izleyiciyi
Singular Plural
Nominative izleyici izleyiciler
Definite accusative izleyiciyi izleyicileri
Dative izleyiciye izleyicilere
Locative izleyicide izleyicilerde
Ablative izleyiciden izleyicilerden
Genitive izleyicinin izleyicilerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular izleyicim izleyicilerim
2nd singular izleyicin izleyicilerin
3rd singular izleyicisi izleyicileri
1st plural izleyicimiz izleyicilerimiz
2nd plural izleyiciniz izleyicileriniz
3rd plural izleyicileri izleyicileri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular izleyiciyim izleyicilerim
2nd singular izleyicisin izleyicilersin
3rd singular izleyici
izleyicidir		 izleyiciler
izleyicilerdir
1st plural izleyiciyiz izleyicileriz
2nd plural izleyicisiniz izleyicilersiniz
3rd plural izleyiciler izleyicilerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.