iugatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iugō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iugātus | iugāta | iugātum | iugātī | iugātae | iugāta | |
| Genitive | iugātī | iugātae | iugātī | iugātōrum | iugātārum | iugātōrum | |
| Dative | iugātō | iugātae | iugātō | iugātīs | iugātīs | iugātīs | |
| Accusative | iugātum | iugātam | iugātum | iugātōs | iugātās | iugāta | |
| Ablative | iugātō | iugātā | iugātō | iugātīs | iugātīs | iugātīs | |
| Vocative | iugāte | iugāta | iugātum | iugātī | iugātae | iugāta | |
References
- iugatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.