itinerar

Spanish

Verb

itinerar

  1. to travel; roam; be on the road

Conjugation
        Conjugation of itinerar (See Appendix:Spanish verbs)edit data
    infinitive itinerar
    gerund itinerando
    past participle masculine feminine
    singular itinerado itinerada
    plural itinerados itineradas
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    indicative yo tú
    vos    		 él/ella/ello
    usted    		 nosotros
    nosotras    		 vosotros
    vosotras    		 ellos/ellas
    ustedes
    present itinero itinerastú
    itinerásvos    		 itinera itineramos itineráis itineran
    imperfect itineraba itinerabas itineraba itinerábamos itinerabais itineraban
    preterite itineré itineraste itineró itineramos itinerasteis itineraron
    future itineraré itinerarás itinerará itineraremos itineraréis itinerarán
    conditional itineraría itinerarías itineraría itineraríamos itineraríais itinerarían
    subjunctive yo tú
    vos    		 él/ella/ello
    usted    		 nosotros
    nosotras    		 vosotros
    vosotras    		 ellos/ellas
    ustedes
    present itinere itinerestú
    itinerésvos2    		 itinere itineremos itineréis itineren
    imperfect
    (ra)    		 itinerara itineraras itinerara itineráramos itinerarais itineraran
    imperfect
    (se)    		 itinerase itinerases itinerase itinerásemos itineraseis itinerasen
    future1 itinerare itinerares itinerare itineráremos itinerareis itineraren
    imperative — tú
    vos    		 usted nosotros
    nosotras    		 vosotros
    vosotras    		 ustedes
    affirmative itineratú
    itinerávos    		 itinere itineremos itinerad itineren
    negative no itineres no itinere no itineremos no itineréis no itineren
    • 1 Mostly obsolete form, now mainly used in legal jargon.
    • 2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.