iskelmä
Finnish
Etymology
From iskeä (“to hit”) + -lmä. Clipping of iskusävelmä, iself a calque of German Schlagerlied (“hit song”). Coined by Finnish lyricist R. R. Ryynänen and Finnish musician Georg Malmstén.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈiskelmæ/, [ˈis̠ke̞lmæ]
- Rhymes: -iskelmæ
- Syllabification(key): is‧kel‧mä
Declension
| Inflection of iskelmä (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | iskelmä | iskelmät | |
| genitive | iskelmän | iskelmien | |
| partitive | iskelmää | iskelmiä | |
| illative | iskelmään | iskelmiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | iskelmä | iskelmät | |
| accusative | nom. | iskelmä | iskelmät |
| gen. | iskelmän | ||
| genitive | iskelmän | iskelmien iskelmäinrare | |
| partitive | iskelmää | iskelmiä | |
| inessive | iskelmässä | iskelmissä | |
| elative | iskelmästä | iskelmistä | |
| illative | iskelmään | iskelmiin | |
| adessive | iskelmällä | iskelmillä | |
| ablative | iskelmältä | iskelmiltä | |
| allative | iskelmälle | iskelmille | |
| essive | iskelmänä | iskelminä | |
| translative | iskelmäksi | iskelmiksi | |
| instructive | — | iskelmin | |
| abessive | iskelmättä | iskelmittä | |
| comitative | — | iskelmineen | |
| Possessive forms of iskelmä (type koira) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | iskelmäni | iskelmämme |
| 2nd person | iskelmäsi | iskelmänne |
| 3rd person | iskelmänsä | |
References
- Häkkinen, Kaisa (2004) Nykysuomen etymologinen sanakirja [Modern Finnish Etymological Dictionary] (in Finnish), Juva: WSOY, →ISBN
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.