intrika

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɪntrɪka]

Noun

intrika f

  1. intrigue

Declension

  • intrikán m

Hungarian

Etymology

From German Intrigue, from French intrigue (scheme, plot), back-formation from intriguer (to intrigue, puzzle). Influenced by intrikál.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈintrikɒ]
  • Hyphenation: int‧ri‧ka
  • Rhymes: -kɒ

Noun

intrika (plural intrikák)

  1. intrigue
    Synonyms: ármány, áskálódás, cselszövés

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative intrika intrikák
accusative intrikát intrikákat
dative intrikának intrikáknak
instrumental intrikával intrikákkal
causal-final intrikáért intrikákért
translative intrikává intrikákká
terminative intrikáig intrikákig
essive-formal intrikaként intrikákként
essive-modal
inessive intrikában intrikákban
superessive intrikán intrikákon
adessive intrikánál intrikáknál
illative intrikába intrikákba
sublative intrikára intrikákra
allative intrikához intrikákhoz
elative intrikából intrikákból
delative intrikáról intrikákról
ablative intrikától intrikáktól
non-attributive
possessive - singular
intrikáé intrikáké
non-attributive
possessive - plural
intrikáéi intrikákéi
Possessive forms of intrika
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. intrikám intrikáim
2nd person sing. intrikád intrikáid
3rd person sing. intrikája intrikái
1st person plural intrikánk intrikáink
2nd person plural intrikátok intrikáitok
3rd person plural intrikájuk intrikáik

Further reading

  • intrika in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.