intrigoida
Finnish
Etymology
< intrigi
Conjugation
Inflection of intrigoida (Kotus type 62/voida, no gradation) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicative mood | ||||||
present tense | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intrigoin | en intrigoi | 1st sing. | olen intrigoinut | en ole intrigoinut | |
2nd sing. | intrigoit | et intrigoi | 2nd sing. | olet intrigoinut | et ole intrigoinut | |
3rd sing. | intrigoi | ei intrigoi | 3rd sing. | on intrigoinut | ei ole intrigoinut | |
1st plur. | intrigoimme | emme intrigoi | 1st plur. | olemme intrigoineet | emme ole intrigoineet | |
2nd plur. | intrigoitte | ette intrigoi | 2nd plur. | olette intrigoineet | ette ole intrigoineet | |
3rd plur. | intrigoivat | eivät intrigoi | 3rd plur. | ovat intrigoineet | eivät ole intrigoineet | |
passive | intrigoidaan | ei intrigoida | passive | on intrigoitu | ei ole intrigoitu | |
past tense | pluperfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intrigoin | en intrigoinut | 1st sing. | olin intrigoinut | en ollut intrigoinut | |
2nd sing. | intrigoit | et intrigoinut | 2nd sing. | olit intrigoinut | et ollut intrigoinut | |
3rd sing. | intrigoi | ei intrigoinut | 3rd sing. | oli intrigoinut | ei ollut intrigoinut | |
1st plur. | intrigoimme | emme intrigoineet | 1st plur. | olimme intrigoineet | emme olleet intrigoineet | |
2nd plur. | intrigoitte | ette intrigoineet | 2nd plur. | olitte intrigoineet | ette olleet intrigoineet | |
3rd plur. | intrigoivat | eivät intrigoineet | 3rd plur. | olivat intrigoineet | eivät olleet intrigoineet | |
passive | intrigoitiin | ei intrigoitu | passive | oli intrigoitu | ei ollut intrigoitu | |
conditional mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intrigoisin | en intrigoisi | 1st sing. | olisin intrigoinut | en olisi intrigoinut | |
2nd sing. | intrigoisit | et intrigoisi | 2nd sing. | olisit intrigoinut | et olisi intrigoinut | |
3rd sing. | intrigoisi | ei intrigoisi | 3rd sing. | olisi intrigoinut | ei olisi intrigoinut | |
1st plur. | intrigoisimme | emme intrigoisi | 1st plur. | olisimme intrigoineet | emme olisi intrigoineet | |
2nd plur. | intrigoisitte | ette intrigoisi | 2nd plur. | olisitte intrigoineet | ette olisi intrigoineet | |
3rd plur. | intrigoisivat | eivät intrigoisi | 3rd plur. | olisivat intrigoineet | eivät olisi intrigoineet | |
passive | intrigoitaisiin | ei intrigoitaisi | passive | olisi intrigoitu | ei olisi intrigoitu | |
imperative mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
2nd sing. | intrigoi | älä intrigoi | 2nd sing. | ole intrigoinut | älä ole intrigoinut | |
3rd sing. | intrigoikoon | älköön intrigoiko | 3rd sing. | olkoon intrigoinut | älköön olko intrigoinut | |
1st plur. | intrigoikaamme | älkäämme intrigoiko | 1st plur. | olkaamme intrigoineet | älkäämme olko intrigoineet | |
2nd plur. | intrigoikaa | älkää intrigoiko | 2nd plur. | olkaa intrigoineet | älkää olko intrigoineet | |
3rd plur. | intrigoikoot | älkööt intrigoiko | 3rd plur. | olkoot intrigoineet | älkööt olko intrigoineet | |
passive | intrigoitakoon | älköön intrigoitako | passive | olkoon intrigoitu | älköön olko intrigoitu | |
potential mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intrigoinen | en intrigoine | 1st sing. | lienen intrigoinut | en liene intrigoinut | |
2nd sing. | intrigoinet | et intrigoine | 2nd sing. | lienet intrigoinut | et liene intrigoinut | |
3rd sing. | intrigoinee | ei intrigoine | 3rd sing. | lienee intrigoinut | ei liene intrigoinut | |
1st plur. | intrigoinemme | emme intrigoine | 1st plur. | lienemme intrigoineet | emme liene intrigoineet | |
2nd plur. | intrigoinette | ette intrigoine | 2nd plur. | lienette intrigoineet | ette liene intrigoineet | |
3rd plur. | intrigoinevat | eivät intrigoine | 3rd plur. | lienevät intrigoineet | eivät liene intrigoineet | |
passive | intrigoitaneen | ei intrigoitane | passive | lienee intrigoitu | ei liene intrigoitu | |
Nominal forms | ||||||
infinitives | participles | |||||
active | passive | active | passive | |||
1st | intrigoida | present | intrigoiva | intrigoitava | ||
long 1st2 | intrigoidakseen | past | intrigoinut | intrigoitu | ||
2nd | inessive1 | intrigoidessa | intrigoitaessa | agent1, 3 | intrigoima | |
instructive | intrigoiden | — | negative | intrigoimaton | ||
3rd | inessive | intrigoimassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
elative | intrigoimasta | — | ||||
illative | intrigoimaan | — | ||||
adessive | intrigoimalla | — | ||||
abessive | intrigoimatta | — | ||||
instructive | intrigoiman | intrigoitaman | ||||
4th | nominative | intrigoiminen | ||||
partitive | intrigoimista | |||||
5th2 | intrigoimaisillaan |
Synonyms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.