intestinalis

Latin

Etymology

Renaissance Latin; from intestīnum (intestine) + -ālis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.tes.tiːˈnaː.lis/, [ɪn̪t̪ɛs̠t̪iːˈnäːlʲɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /in.tes.tiˈna.lis/, [in̪t̪est̪iˈnäːlis]

Adjective

intestīnālis (neuter intestīnāle); third-declension two-termination adjective

  1. intestinal; pertaining to the intestine
    • 1494, Johannes Matthaeus Ferrarius, Expositiones super tractatum de urinis et vigesimam secundam
      hernia intestinalis

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative intestīnālis intestīnāle intestīnālēs intestīnālia
Genitive intestīnālis intestīnālium
Dative intestīnālī intestīnālibus
Accusative intestīnālem intestīnāle intestīnālēs
intestīnālīs
intestīnālia
Ablative intestīnālī intestīnālibus
Vocative intestīnālis intestīnāle intestīnālēs intestīnālia

Descendants

  • English: intestinal
  • Spanish: intestinal
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.