intellectualis
Latin
Etymology
From intellectus (“understanding”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.tel.lek.tuˈaː.lis/, [ɪn.tɛl.lɛk.tʊˈaː.lɪs]
Adjective
intellectuālis (neuter intellectuāle); third declension
- intellectual (of the mind, or of understanding)
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | intellectuālis | intellectuāle | intellectuālēs | intellectuālia | |
| Genitive | intellectuālis | intellectuālis | intellectuālium | intellectuālium | |
| Dative | intellectuālī | intellectuālī | intellectuālibus | intellectuālibus | |
| Accusative | intellectuālem | intellectuāle | intellectuālēs, intellectuālīs | intellectuālia | |
| Ablative | intellectuālī | intellectuālī | intellectuālibus | intellectuālibus | |
| Vocative | intellectuālis | intellectuāle | intellectuālēs | intellectuālia | |
References
- intellectualis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- intellectualis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.