integens

Latin

Etymology

Present participle of integō

Participle

integēns m or f or n (genitive integentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative integēns integēns integentēs integentia
Genitive integentis integentis integentium integentium
Dative integentī integentī integentibus integentibus
Accusative integentem integēns integentēs, integentīs integentia
Ablative integente, integentī1 integente, integentī1 integentibus integentibus
Vocative integēns integēns integentēs integentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.