instringens

Latin

Etymology

Present participle of instringō

Participle

instringēns m, f, n (genitive instringentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative instringēns instringēns instringentēs instringentia
Genitive instringentis instringentis instringentium instringentium
Dative instringentī instringentī instringentibus instringentibus
Accusative instringentem instringēns instringentēs, instringentīs instringentia
Ablative instringente, instringentī1 instringente, instringentī1 instringentibus instringentibus
Vocative instringēns instringēns instringentēs instringentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.