instinguo

Latin

Etymology

(Classical) IPA(key): /inˈstin.ɡʷo/, [ĩːˈs̠t̪ɪŋɡʷɔ]

Verb

instinguō (present infinitive instinguere, perfect active instinxī, supine instinctum); third conjugation

  1. I excite, arouse, instigate, stimulate, enflame

Conjugation

   Conjugation of instinguō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present instinguō instinguis instinguit instinguimus instinguitis instinguunt
imperfect instinguēbam instinguēbās instinguēbat instinguēbāmus instinguēbātis instinguēbant
future instinguam instinguēs instinguet instinguēmus instinguētis instinguent
perfect instinxī instinxistī instinxit instinximus instinxistis instinxērunt, instinxēre
pluperfect instinxeram instinxerās instinxerat instinxerāmus instinxerātis instinxerant
future perfect instinxerō instinxeris instinxerit instinxerimus instinxeritis instinxerint
passive present instinguor instingueris, instinguere instinguitur instinguimur instinguiminī instinguuntur
imperfect instinguēbar instinguēbāris, instinguēbāre instinguēbātur instinguēbāmur instinguēbāminī instinguēbantur
future instinguar instinguēris, instinguēre instinguētur instinguēmur instinguēminī instinguentur
perfect instinctus + present active indicative of sum
pluperfect instinctus + imperfect active indicative of sum
future perfect instinctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present instinguam instinguās instinguat instinguāmus instinguātis instinguant
imperfect instinguerem instinguerēs instingueret instinguerēmus instinguerētis instinguerent
perfect instinxerim instinxerīs instinxerit instinxerīmus instinxerītis instinxerint
pluperfect instinxissem instinxissēs instinxisset instinxissēmus instinxissētis instinxissent
passive present instinguar instinguāris, instinguāre instinguātur instinguāmur instinguāminī instinguantur
imperfect instinguerer instinguerēris, instinguerēre instinguerētur instinguerēmur instinguerēminī instinguerentur
perfect instinctus + present active subjunctive of sum
pluperfect instinctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present instingue instinguite
future instinguitō instinguitō instinguitōte instinguuntō
passive present instinguere instinguiminī
future instinguitor instinguitor instinguuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives instinguere instinxisse instinctūrum esse instinguī instinctum esse instinctum īrī
participles instinguēns instinctūrus instinctus instinguendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
instinguendī instinguendō instinguendum instinguendō instinctum instinctū

Synonyms

Antonyms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.