insidians
Latin
Etymology
Present active participle of īnsidiō
Participle
īnsidiāns m or f or n (genitive īnsidiantis); third declension
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnsidiāns | īnsidiāns | īnsidiantēs | īnsidiantia | |
| Genitive | īnsidiantis | īnsidiantis | īnsidiantium | īnsidiantium | |
| Dative | īnsidiantī | īnsidiantī | īnsidiantibus | īnsidiantibus | |
| Accusative | īnsidiantem | īnsidiāns | īnsidiantēs, īnsidiantīs | īnsidiantia | |
| Ablative | īnsidiante, īnsidiantī1 | īnsidiante, īnsidiantī1 | īnsidiantibus | īnsidiantibus | |
| Vocative | īnsidiāns | īnsidiāns | īnsidiantēs | īnsidiantia | |
1When used purely as an adjective.
References
- insidians in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.