inpretiabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.pre.tiˈaː.bi.lis/, [ɪm.prɛ.tɪˈaː.bɪ.lɪs]
Adjective
inpretiābilis (neuter inpretiābile); third declension
- (Late Latin) Alternative spelling of impretiābilis
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inpretiābilis | inpretiābile | inpretiābilēs | inpretiābilia | |
Genitive | inpretiābilis | inpretiābilis | inpretiābilium | inpretiābilium | |
Dative | inpretiābilī | inpretiābilī | inpretiābilibus | inpretiābilibus | |
Accusative | inpretiābilem | inpretiābile | inpretiābilēs, inpretiābilīs | inpretiābilia | |
Ablative | inpretiābilī | inpretiābilī | inpretiābilibus | inpretiābilibus | |
Vocative | inpretiābilis | inpretiābile | inpretiābilēs | inpretiābilia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.