inobrutus

Latin

Etymology

in- + obrutus (overwhelmed)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /iˈno.bru.tus/, [ɪˈnɔbrʊt̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /iˈno.bru.tus/, [iˈnɔːbrut̪us]

Adjective

inobrutus (feminine inobruta, neuter inobrutum); first/second-declension adjective

  1. not overwhelmed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inobrutus inobruta inobrutum inobrutī inobrutae inobruta
Genitive inobrutī inobrutae inobrutī inobrutōrum inobrutārum inobrutōrum
Dative inobrutō inobrutō inobrutīs
Accusative inobrutum inobrutam inobrutum inobrutōs inobrutās inobruta
Ablative inobrutō inobrutā inobrutō inobrutīs
Vocative inobrute inobruta inobrutum inobrutī inobrutae inobruta

References

  • inobrutus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inobrutus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.