inoboedio

Latin

Etymology

From in- +‎ oboediō.

Pronunciation
  • (Classical) IPA(key): /i.noˈboe̯.di.oː/, [ɪ.nɔˈboe̯.di.oː]

Verb

inoboediō (present infinitive inoboedīre, perfect active inoboedīvī, supine inoboedītum); fourth conjugation

  1. I disobey

Inflection
   Conjugation of inoboedio (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inoboediō inoboedīs inoboedit inoboedīmus inoboedītis inoboediunt
imperfect inoboediēbam inoboediēbās inoboediēbat inoboediēbāmus inoboediēbātis inoboediēbant
future inoboediam inoboediēs inoboediet inoboediēmus inoboediētis inoboedient
perfect inoboedīvī inoboedīvistī inoboedīvit inoboedīvimus inoboedīvistis inoboedīvērunt, inoboedīvēre
pluperfect inoboedīveram inoboedīverās inoboedīverat inoboedīverāmus inoboedīverātis inoboedīverant
future perfect inoboedīverō inoboedīveris inoboedīverit inoboedīverimus inoboedīveritis inoboedīverint
passive present inoboedior inoboedīris, inoboedīre inoboedītur inoboedīmur inoboedīminī inoboediuntur
imperfect inoboediēbar inoboediēbāris, inoboediēbāre inoboediēbātur inoboediēbāmur inoboediēbāminī inoboediēbantur
future inoboediar inoboediēris, inoboediēre inoboediētur inoboediēmur inoboediēminī inoboedientur
perfect inoboedītus + present active indicative of sum
pluperfect inoboedītus + imperfect active indicative of sum
future perfect inoboedītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inoboediam inoboediās inoboediat inoboediāmus inoboediātis inoboediant
imperfect inoboedīrem inoboedīrēs inoboedīret inoboedīrēmus inoboedīrētis inoboedīrent
perfect inoboedīverim inoboedīverīs inoboedīverit inoboedīverimus inoboedīveritis inoboedīverint
pluperfect inoboedīvissem inoboedīvissēs inoboedīvisset inoboedīvissēmus inoboedīvissētis inoboedīvissent
passive present inoboediar inoboediāris, inoboediāre inoboediātur inoboediāmur inoboediāminī inoboediantur
imperfect inoboedīrer inoboedīrēris, inoboedīrēre inoboedīrētur inoboedīrēmur inoboedīrēminī inoboedīrentur
perfect inoboedītus + present active subjunctive of sum
pluperfect inoboedītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — inoboedī — — inoboedīte —
future — inoboedītō inoboedītō — inoboedītōte inoboediuntō
passive present — inoboedīre — — inoboedīminī —
future — inoboedītor inoboedītor — — inoboediuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inoboedīre inoboedīvisse inoboedītūrus esse inoboedīrī inoboedītus esse inoboedītum īrī
participles inoboediēns — inoboedītūrus — inoboedītus inoboediendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
inoboedīre inoboediendī inoboediendō inoboediendum inoboedītum inoboedītū

References
  • inoboedio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inoboedio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.