inlaesus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈlae̯.sus/, [ɪnˈɫae̯.sʊs]
Adjective
inlaesus (feminine inlaesa, neuter inlaesum); first/second declension
- Alternative form of illaesus
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inlaesus | inlaesa | inlaesum | inlaesī | inlaesae | inlaesa | |
| Genitive | inlaesī | inlaesae | inlaesī | inlaesōrum | inlaesārum | inlaesōrum | |
| Dative | inlaesō | inlaesae | inlaesō | inlaesīs | inlaesīs | inlaesīs | |
| Accusative | inlaesum | inlaesam | inlaesum | inlaesōs | inlaesās | inlaesa | |
| Ablative | inlaesō | inlaesā | inlaesō | inlaesīs | inlaesīs | inlaesīs | |
| Vocative | inlaese | inlaesa | inlaesum | inlaesī | inlaesae | inlaesa | |
References
- inlaesus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.