infremens

Latin

Etymology

Present participle of īnfremō

Participle

īnfremēns m or f or n (genitive īnfrementis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnfremēns īnfremēns īnfrementēs īnfrementia
Genitive īnfrementis īnfrementis īnfrementium īnfrementium
Dative īnfrementī īnfrementī īnfrementibus īnfrementibus
Accusative īnfrementem īnfremēns īnfrementēs, īnfrementīs īnfrementia
Ablative īnfremente, īnfrementī1 īnfremente, īnfrementī1 īnfrementibus īnfrementibus
Vocative īnfremēns īnfremēns īnfrementēs īnfrementia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.