infandus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈfan.dus/, [ĩːˈfan.dʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnfandus | īnfanda | īnfandum | īnfandī | īnfandae | īnfanda | |
| Genitive | īnfandī | īnfandae | īnfandī | īnfandōrum | īnfandārum | īnfandōrum | |
| Dative | īnfandō | īnfandae | īnfandō | īnfandīs | īnfandīs | īnfandīs | |
| Accusative | īnfandum | īnfandam | īnfandum | īnfandōs | īnfandās | īnfanda | |
| Ablative | īnfandō | īnfandā | īnfandō | īnfandīs | īnfandīs | īnfandīs | |
| Vocative | īnfande | īnfanda | īnfandum | īnfandī | īnfandae | īnfanda | |
References
- infandus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.