inevitabilis

Latin

Etymology

From in- + ēvītābilis (avoidable).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /i.neː.u̯iːˈtaː.bi.lis/, [ɪneːu̯iːˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /i.ne.viˈta.bi.lis/, [ineviˈt̪äːbilis]

Adjective

inēvītābilis (neuter inēvītābile); third-declension two-termination adjective

  1. unavoidable

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inēvītābilis inēvītābile inēvītābilēs inēvītābilia
Genitive inēvītābilis inēvītābilium
Dative inēvītābilī inēvītābilibus
Accusative inēvītābilem inēvītābile inēvītābilēs
inēvītābilīs
inēvītābilia
Ablative inēvītābilī inēvītābilibus
Vocative inēvītābilis inēvītābile inēvītābilēs inēvītābilia

Descendants

References

  • inevitabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inevitabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inevitabilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • inevitabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • inevitable in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.