individualizmus

Hungarian

Etymology

From New Latin individualismus.[1] With -izmus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈindividuɒlizmuʃ]
  • Hyphenation: in‧di‧vi‧du‧a‧liz‧mus

Noun

individualizmus (plural individualizmusok)

  1. individualism

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative individualizmus individualizmusok
accusative individualizmust individualizmusokat
dative individualizmusnak individualizmusoknak
instrumental individualizmussal individualizmusokkal
causal-final individualizmusért individualizmusokért
translative individualizmussá individualizmusokká
terminative individualizmusig individualizmusokig
essive-formal individualizmusként individualizmusokként
essive-modal
inessive individualizmusban individualizmusokban
superessive individualizmuson individualizmusokon
adessive individualizmusnál individualizmusoknál
illative individualizmusba individualizmusokba
sublative individualizmusra individualizmusokra
allative individualizmushoz individualizmusokhoz
elative individualizmusból individualizmusokból
delative individualizmusról individualizmusokról
ablative individualizmustól individualizmusoktól
Possessive forms of individualizmus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. individualizmusom individualizmusaim
2nd person sing. individualizmusod individualizmusaid
3rd person sing. individualizmusa individualizmusai
1st person plural individualizmusunk individualizmusaink
2nd person plural individualizmusotok individualizmusaitok
3rd person plural individualizmusuk individualizmusaik

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.