increpitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of increpitō

Participle

increpitātus m (feminine increpitāta, neuter increpitātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative increpitātus increpitāta increpitātum increpitātī increpitātae increpitāta
Genitive increpitātī increpitātae increpitātī increpitātōrum increpitātārum increpitātōrum
Dative increpitātō increpitātae increpitātō increpitātīs increpitātīs increpitātīs
Accusative increpitātum increpitātam increpitātum increpitātōs increpitātās increpitāta
Ablative increpitātō increpitātā increpitātō increpitātīs increpitātīs increpitātīs
Vocative increpitāte increpitāta increpitātum increpitātī increpitātae increpitāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.