incinctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incingō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | incinctus | incincta | incinctum | incinctī | incinctae | incincta | |
| Genitive | incinctī | incinctae | incinctī | incinctōrum | incinctārum | incinctōrum | |
| Dative | incinctō | incinctō | incinctīs | ||||
| Accusative | incinctum | incinctam | incinctum | incinctōs | incinctās | incincta | |
| Ablative | incinctō | incinctā | incinctō | incinctīs | |||
| Vocative | incincte | incincta | incinctum | incinctī | incinctae | incincta | |
Descendants
References
- incinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incinctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.