iloluontoinen

Finnish

Etymology

ilo + luonto + -inen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiloˌluo̯ntoi̯nen/, [ˈilo̞ˌluo̞̯nt̪o̞i̯ne̞n]
  • Hyphenation: i‧lo‧luon‧toi‧nen

Adjective

iloluontoinen (comparative iloluontoisempi, superlative iloluontoisin)

  1. high-spirited, cheery, jovial

Declension

Inflection of iloluontoinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative iloluontoinen iloluontoiset
genitive iloluontoisen iloluontoisten
iloluontoisien
partitive iloluontoista iloluontoisia
illative iloluontoiseen iloluontoisiin
singular plural
nominative iloluontoinen iloluontoiset
accusative nom. iloluontoinen iloluontoiset
gen. iloluontoisen
genitive iloluontoisen iloluontoisten
iloluontoisien
partitive iloluontoista iloluontoisia
inessive iloluontoisessa iloluontoisissa
elative iloluontoisesta iloluontoisista
illative iloluontoiseen iloluontoisiin
adessive iloluontoisella iloluontoisilla
ablative iloluontoiselta iloluontoisilta
allative iloluontoiselle iloluontoisille
essive iloluontoisena iloluontoisina
translative iloluontoiseksi iloluontoisiksi
instructive iloluontoisin
abessive iloluontoisetta iloluontoisitta
comitative iloluontoisine

Derived terms

  • iloluontoisesti
  • iloluontoisuus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.