horizontalis

See also: horizontális

Latin

Etymology

horizōn + -ālis

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ho.ri.zonˈtaː.lis/, [hɔ.rɪ.zɔnˈtaː.lɪs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /o.ri.zonˈta.lis/, [o.ri.d͡zonˈtaː.lis]

Adjective

horizontālis (neuter horizontāle); third declension

  1. (Medieval Latin, New Latin) horizontal
  2. (New Latin) Used as a specific epithet

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative horizontālis horizontāle horizontālēs horizontālia
Genitive horizontālis horizontālis horizontālium horizontālium
Dative horizontālī horizontālī horizontālibus horizontālibus
Accusative horizontālem horizontāle horizontālēs, horizontālīs horizontālia
Ablative horizontālī horizontālī horizontālibus horizontālibus
Vocative horizontālis horizontāle horizontālēs horizontālia

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.