hoofd

See also: hoofd-

Dutch

Picture dictionary

hoofd

Click on labels in the image

lichaam

Etymology

From Middle Dutch hôvet, hôoft, from Old Dutch hōvit, from Proto-Germanic *haubudą. The sense “oral sex” is a semantic loan from English head.

Pronunciation

IPA^(key): /ɦoːft/
audio (file)
Hyphenation: hoofd
Rhymes: -oːft

Noun

hoofd n (plural hoofden, diminutive hoofdje n)

head
head (of an organisation), chief, boss
a transversal dam or pier at the entrance of a sea harbour
(slang) oral sex

Derived terms

hoofd-, hoofddeksel, hoofddoek, hoofdrekenen, hoofdpijn, doodshoofd, uit het hoofd, voorhoofd (body part)
hoofd-, hoofdman, opperhoofd, staatshoofd (chief)
bruggenhoofd, havenhoofd, landhoofd, strandhoofd (transversal dam or pier)

Descendants

Afrikaans: hoof
→ Indonesian: hop
Negerhollands: hoofd

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.