heiðinn
Icelandic
Etymology
See hæþen. The Old Norse term is attested
Derived terms
- heiðnir menn "heathens"
- heiðni f. "heathenism", "the heathen country", "the time of heathendom".
- heiðin-dómr "heathendom".
- heiðingi m. "heathen, gentile" n.
- heiðingligr "heathen" a.
- heiðnast "to become heathen"
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *haiþinaz. Compare Old English hæþen.
Declension
Strong declension of heiðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðinn | heiðin | heiðint |
| accusative | heiðnan | heiðna | heiðint |
| dative | heiðnum | heiðinni | heiðnu |
| genitive | heiðins | heiðinnar | heiðins |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðnir | heiðnar | heiðin |
| accusative | heiðna | heiðnar | heiðin |
| dative | heiðnum | heiðnum | heiðnum |
| genitive | heiðinna | heiðinna | heiðinna |
Weak declension of heiðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðni | heiðna | heiðna |
| accusative | heiðna | heiðnu | heiðna |
| dative | heiðna | heiðnu | heiðna |
| genitive | heiðna | heiðnu | heiðna |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðnu | heiðnu | heiðnu |
| accusative | heiðnu | heiðnu | heiðnu |
| dative | heiðnum | heiðnum | heiðnum |
| genitive | heiðnu | heiðnu | heiðnu |
Declension of comparative of heiðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðnari | heiðnara | heiðnara |
| accusative | heiðnara | heiðnari | heiðnara |
| dative | heiðnara | heiðnari | heiðnara |
| genitive | heiðnara | heiðnari | heiðnara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðnari | heiðnari | heiðnari |
| accusative | heiðnari | heiðnari | heiðnari |
| dative | heiðnurum | heiðnurum | heiðnurum |
| genitive | heiðnari | heiðnari | heiðnari |
Strong declension of superlative of heiðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðnastr | heiðnust | heiðnast |
| accusative | heiðnastan | heiðnasta | heiðnast |
| dative | heiðnustum | heiðnastri | heiðnustu |
| genitive | heiðnasts | heiðnastrar | heiðnasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðnastir | heiðnastar | heiðnust |
| accusative | heiðnasta | heiðnastar | heiðnust |
| dative | heiðnustum | heiðnustum | heiðnustum |
| genitive | heiðnastra | heiðnastra | heiðnastra |
Weak declension of superlative of heiðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heiðnasti | heiðnasta | heiðnasta |
| accusative | heiðnasta | heiðnustu | heiðnasta |
| dative | heiðnasta | heiðnustu | heiðnasta |
| genitive | heiðnasta | heiðnustu | heiðnasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heiðnustu | heiðnustu | heiðnustu |
| accusative | heiðnustu | heiðnustu | heiðnustu |
| dative | heiðnustum | heiðnustum | heiðnustum |
| genitive | heiðnustu | heiðnustu | heiðnustu |
References
- heiðinn in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.