hayran

Turkish

Etymology

From Arabic حَيْران‎‎ (ḥayrān).

Noun

hayran (definite accusative hayranı, plural hayranlar)

  1. admirer, enthusiast

Declension
Inflection
Nominative hayran
Definite accusative hayranı
Singular Plural
Nominative hayran hayranlar
Definite accusative hayranı hayranları
Dative hayrana hayranlara
Locative hayranda hayranlarda
Ablative hayrandan hayranlardan
Genitive hayranın hayranların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular hayranım hayranlarım
2nd singular hayranın hayranların
3rd singular hayranı hayranları
1st plural hayranımız hayranlarımız
2nd plural hayranınız hayranlarınız
3rd plural hayranları hayranları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular hayranım hayranlarım
2nd singular hayransın hayranlarsın
3rd singular hayran
hayrandır		 hayranlar
hayranlardır
1st plural hayranız hayranlarız
2nd plural hayransınız hayranlarsınız
3rd plural hayranlar hayranlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.