harvainvalta
Finnish
Etymology
harvain (“few”) + valta (“power, dominance”). First attested in Frans Ferdinand Ahlman: Ruotsalais-suomalainen sanakirja ("Swedish-Finnish Dictionary", 1865).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɑrʋɑi̯nˌʋɑltɑ/, [ˈhɑrʋɑi̯nˌʋɑlt̪ɑ]
- Rhymes: -ɑltɑ
- Syllabification(key): har‧vain‧val‧ta
Declension
| Inflection of harvainvalta (Kotus type 9*I/kala, lt-ll gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | harvainvalta | harvainvallat | |
| genitive | harvainvallan | harvainvaltojen | |
| partitive | harvainvaltaa | harvainvaltoja | |
| illative | harvainvaltaan | harvainvaltoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | harvainvalta | harvainvallat | |
| accusative | nom. | harvainvalta | harvainvallat |
| gen. | harvainvallan | ||
| genitive | harvainvallan | harvainvaltojen harvainvaltainrare | |
| partitive | harvainvaltaa | harvainvaltoja | |
| inessive | harvainvallassa | harvainvalloissa | |
| elative | harvainvallasta | harvainvalloista | |
| illative | harvainvaltaan | harvainvaltoihin | |
| adessive | harvainvallalla | harvainvalloilla | |
| ablative | harvainvallalta | harvainvalloilta | |
| allative | harvainvallalle | harvainvalloille | |
| essive | harvainvaltana | harvainvaltoina | |
| translative | harvainvallaksi | harvainvalloiksi | |
| instructive | — | harvainvalloin | |
| abessive | harvainvallatta | harvainvalloitta | |
| comitative | — | harvainvaltoineen | |
| Possessive forms of harvainvalta (type kala) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | harvainvaltani | harvainvaltamme |
| 2nd person | harvainvaltasi | harvainvaltanne |
| 3rd person | harvainvaltansa | |
Synonyms
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.