harcsa
Hungarian
Etymology
Of unknown origin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒrt͡ʃɒ]
- Hyphenation: har‧csa
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | harcsa | harcsák |
| accusative | harcsát | harcsákat |
| dative | harcsának | harcsáknak |
| instrumental | harcsával | harcsákkal |
| causal-final | harcsáért | harcsákért |
| translative | harcsává | harcsákká |
| terminative | harcsáig | harcsákig |
| essive-formal | harcsaként | harcsákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | harcsában | harcsákban |
| superessive | harcsán | harcsákon |
| adessive | harcsánál | harcsáknál |
| illative | harcsába | harcsákba |
| sublative | harcsára | harcsákra |
| allative | harcsához | harcsákhoz |
| elative | harcsából | harcsákból |
| delative | harcsáról | harcsákról |
| ablative | harcsától | harcsáktól |
| Possessive forms of harcsa | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | harcsám | harcsáim |
| 2nd person sing. | harcsád | harcsáid |
| 3rd person sing. | harcsája | harcsái |
| 1st person plural | harcsánk | harcsáink |
| 2nd person plural | harcsátok | harcsáitok |
| 3rd person plural | harcsájuk | harcsáik |
Derived terms
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.