haikara
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *haikara, variant of *haikari, borrowed from Proto-Germanic *haigrô (compare English heron).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɑi̯kɑrɑ/, [ˈhɑi̯kɑrɑ]
- Rhymes: -ɑikɑrɑ
- Syllabification(key): hai‧ka‧ra
Noun
haikara
- heron (any wading bird of the Ardeidae family in order Pelecaniformes)
- (colloquial) stork (any wading bird of the Ciconiidae family in order Ciconiiformes)
- stork (mythical bringer of babies)
Declension
| Inflection of haikara (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | haikara | haikarat | |
| genitive | haikaran | haikaroiden haikaroitten | |
| partitive | haikaraa | haikaroita | |
| illative | haikaraan | haikaroihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | haikara | haikarat | |
| accusative | nom. | haikara | haikarat |
| gen. | haikaran | ||
| genitive | haikaran | haikaroiden haikaroitten haikarainrare | |
| partitive | haikaraa | haikaroita | |
| inessive | haikarassa | haikaroissa | |
| elative | haikarasta | haikaroista | |
| illative | haikaraan | haikaroihin | |
| adessive | haikaralla | haikaroilla | |
| ablative | haikaralta | haikaroilta | |
| allative | haikaralle | haikaroille | |
| essive | haikarana | haikaroina | |
| translative | haikaraksi | haikaroiksi | |
| instructive | — | haikaroin | |
| abessive | haikaratta | haikaroitta | |
| comitative | — | haikaroineen | |
| Possessive forms of haikara (type kulkija) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | haikarani | haikaramme |
| 2nd person | haikarasi | haikaranne |
| 3rd person | haikaransa | |
Synonyms
- (stork): kattohaikara
Derived terms
Compounds
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.