gustatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of gustō (“taste, sample”).
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | gustātus | gustāta | gustātum | gustātī | gustātae | gustāta | |
| Genitive | gustātī | gustātae | gustātī | gustātōrum | gustātārum | gustātōrum | |
| Dative | gustātō | gustātō | gustātīs | ||||
| Accusative | gustātum | gustātam | gustātum | gustātōs | gustātās | gustāta | |
| Ablative | gustātō | gustātā | gustātō | gustātīs | |||
| Vocative | gustāte | gustāta | gustātum | gustātī | gustātae | gustāta | |
References
- gustatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gustatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- gustatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.