genuculum

Latin

Etymology

Modification of earlier geniculum, diminutive of genū (knee). Attested from the fourth century CE.[1]

Pronunciation

  • (Proto-Romance) IPA(key): /ɡeˈnʊklu/

Noun

genuculum n (genitive genuculī); second declension

  1. (Late Latin) knee

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative genuculum genucula
Genitive genuculī genuculōrum
Dative genuculō genuculīs
Accusative genuculum genucula
Ablative genuculō genuculīs
Vocative genuculum genucula

Descendants

  • Balkan Romance:
    • Aromanian: dzinuclju, dzãnuclju n
    • Istro-Romanian: jeruncľu
    • Megleno-Romanian: zinucl'u
    • Romanian: genunchi
  • Dalmatian:
  • Italo-Romance:
  • North Italian:
    • Gallo-Italic:
      • Emilian: znòcc
      • Ligurian: zenóggio, znugio
      • Lombard: zeneugg, zenuegg, genoeugg, genoeucc, zenocc, zenoeucc, zenöcc, zenögg, genocc
      • Piedmontese: ginoj, znoj, znocc (eastern)
      • Romagnol: znòcc
    • Friulian: zenoli, genoli
    • Istriot: zanucio
    • Romansch: schanugl, schnuogl
    • Venetian: zenocio
  • Gallo-Romance:
  • Occitano-Romance:
    • Old Catalan: genoyll
      • Catalan: genoll, ginoll, jonoll
    • Gascon: jolh, nolh
    • Occitan: genolh, ginolh
      Limousin: genuelh, januelh
  • Ibero-Romance:
  • Insular Romance:
    • Sardinian:
      Campidanese: genugu, gianugu, giunugu
      Logudorese: benuju, brenugu, genugu
      Nuorese: ghenucru, brenucu, denucru

References

  1. Walther von Wartburg (1928–2002), “genŭcŭlum”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 4: G H I, page 115
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.