günah

Turkish

Etymology

From Persian گناه‎ (gonâh).

Pronunciation
  • IPA(key): [ɟynɑh]
  • Hyphenation: gü‧nah

Noun

günah (definite accusative günahı, plural günahlar)

  1. (religion) sin

Declension
Inflection
Nominative günah
Definite accusative günahı
Singular Plural
Nominative günah günahlar
Definite accusative günahı günahları
Dative günaha günahlara
Locative günahta günahlarda
Ablative günahtan günahlardan
Genitive günahın günahların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular günahım günahlarım
2nd singular günahın günahların
3rd singular günahı günahları
1st plural günahımız günahlarımız
2nd plural günahınız günahlarınız
3rd plural günahları günahları

Antonyms

Derived terms
  • günah keçisi (scapegoat)
  • günah işlemek (to commit a sin)
  • günahkâr (sinner)
  • günahsız (pure, innocent)
  • günah çıkarmak (to confess one's sins to a priest)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.