formidabilis
Latin
Etymology
From formīdō (“fear, dread”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /for.miːˈdaː.bi.lis/, [fɔr.miːˈdaː.bɪ.lɪs]
Adjective
formīdābilis (neuter formīdābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | formīdābilis | formīdābile | formīdābilēs | formīdābilia | |
| Genitive | formīdābilis | formīdābilium | |||
| Dative | formīdābilī | formīdābilibus | |||
| Accusative | formīdābilem | formīdābile | formīdābilēs, formīdābilīs | formīdābilia | |
| Ablative | formīdābilī | formīdābilibus | |||
| Vocative | formīdābilis | formīdābile | formīdābilēs | formīdābilia | |
Related terms
- formīdāmen
- formīdō
- formīdolōsē
- formīdulōsitās
- formīdulōsus
Descendants
- English: formidable
- French: formidable
- Norwegian: formidabel
- Portuguese: formidável
- Spanish: formidable
References
- formidabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- formidabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- formidabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.