fatens
Latin
Etymology
Present participle of fateor.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | fatēns | fatēns | fatentēs | fatentia | |
| Genitive | fatentis | fatentis | fatentium | fatentium | |
| Dative | fatentī | fatentī | fatentibus | fatentibus | |
| Accusative | fatentem | fatēns | fatentēs, fatentīs | fatentia | |
| Ablative | fatente, fatentī1 | fatente, fatentī1 | fatentibus | fatentibus | |
| Vocative | fatēns | fatēns | fatentēs | fatentia | |
1When used purely as an adjective.
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.