faeceus

Latin

Etymology

faex + -eus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈfae̯.ke.us/, [ˈfae̯.ke.ʊs]

Adjective

faeceus (feminine faecea, neuter faeceum); first/second declension

  1. impure, feculent

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative faeceus faecea faeceum faeceī faeceae faecea
Genitive faeceī faeceae faeceī faeceōrum faeceārum faeceōrum
Dative faeceō faeceō faeceīs
Accusative faeceum faeceam faeceum faeceōs faeceās faecea
Ablative faeceō faeceā faeceō faeceīs
Vocative faecee faecea faeceum faeceī faeceae faecea

References

  • faeceus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • faeceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.