evlilik

Turkish

Etymology

evli (“married”) +‎ -lik (“-ness”)

Pronunciation
  • IPA(key): [eβlilic]

Noun

evlilik (definite accusative evliliği, plural evlilikler)

  1. marriage

Declension
Inflection
Nominative evlilik
Definite accusative evliliği
Singular Plural
Nominative evlilik evlilikler
Definite accusative evliliği evlilikleri
Dative evliliğe evliliklere
Locative evlilikte evliliklerde
Ablative evlilikten evliliklerden
Genitive evliliğin evliliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular evliliğim evliliklerim
2nd singular evliliğin evliliklerin
3rd singular evliliği evlilikleri
1st plural evliliğimiz evliliklerimiz
2nd plural evliliğiniz evlilikleriniz
3rd plural evlilikleri evlilikleri

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.