ermita

Basque

Etymology

Borrowed from Spanish ermita, from older eremita (hermit), from Late Latin erēmīta, from Ancient Greek ἐρημίτης (erēmítēs), from ἔρημος (érēmos, solitary) (compare French ermite, Italian eremita).

Pronunciation

  • IPA(key): /ermita/, [e̞r.mi.t̪a]

Noun

ermita inan or anim

  1. (inanimate) hermitage
  2. (inanimate) An isolated chapel, shrine or other sanctuary, often in the care of a hermit or anchorite.
    Synonym: baseliza
  3. (animate) hermit

Declension

Declension of ermita (animate and inanimate, ending in -a)
indefinite singular plural
absolutive ermita ermita ermitak
ergative ermitak ermitak ermitek
dative ermitari ermitari ermitei
genitive ermitaren ermitaren ermiten
comitative ermitarekin ermitarekin ermitekin
causative ermitarengatik ermitarengatik ermitengatik
benefactive ermitarentzat ermitarentzat ermitentzat
instrumental ermitaz ermitaz ermitez
inessive anim. ermitarengan ermitarengan ermitengan
inanim. ermitatan ermitan ermitetan
locative anim.
inanim. ermitatako ermitako ermitetako
allative anim. ermitarengana ermitarengana ermitengana
inanim. ermitatara ermitara ermitetara
terminative anim. ermitarenganaino ermitarenganaino ermitenganaino
inanim. ermitataraino ermitaraino ermitetaraino
directive anim. ermitarenganantz ermitarenganantz ermitenganantz
inanim. ermitatarantz ermitarantz ermitetarantz
destinative anim. ermitarenganako ermitarenganako ermitenganako
inanim. ermitatarako ermitarako ermitetarako
ablative anim. ermitarengandik ermitarengandik ermitengandik
inanim. ermitatatik ermitatik ermitetatik
partitive ermitarik
prolative ermitatzat

Further reading

  • "ermita" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • ermita” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus

Catalan

Etymology

From Late Latin erēmīta, from Ancient Greek ἐρημίτης (erēmítēs).

Noun

ermita f (plural ermites)

  1. hermitage, chapel

Derived terms


Esperanto

Etymology

ermito + -a.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

ermita (accusative singular ermitan, plural ermitaj, accusative plural ermitajn)

  1. hermitic

Spanish

ermita [2]

Etymology

From older eremita (hermit), from Ecclesiastical Latin, Late Latin erēmīta, from Ancient Greek ἐρημίτης (erēmítēs), from ἔρημος (érēmos) "solitary" (compare French ermite, Italian eremita).

Pronunciation

  • IPA(key): /eɾˈmita/ [eɾˈmi.t̪a]
  • Rhymes: -ita
  • Syllabification: er‧mi‧ta

Noun

ermita f (plural ermitas)

  1. hermitage
  2. an isolated chapel, shrine or other sanctuary, often in the care of a hermit or anchorite

Derived terms

Further reading


Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish ermita.

Pronunciation

  • Hyphenation: er‧mi‧ta
  • IPA(key): /ʔeɾˈmita/, [ʔeɾˈmi.tɐ]

Noun

ermita

  1. hermitage
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.