dziedziczny

Polish

Etymology

dziedzic +‎ -ny

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.nɨ/

Adjective

dziedziczny m (adverb dziedzicznie)

hereditary, inheritable

Declension

declension of dziedziczny

case	singular				plural
case	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	dziedziczny		dziedziczne	dziedziczna	dziedziczni	dziedziczne
genitive	dziedzicznego			dziedzicznej	dziedzicznych
dative	dziedzicznemu			dziedzicznej	dziedzicznym
accusative	dziedzicznego	dziedziczny	dziedziczne	dziedziczną	dziedzicznych	dziedziczne
instrumental	dziedzicznym			dziedziczną	dziedzicznymi
locative	dziedzicznym			dziedzicznej	dziedzicznych

Derived terms

dziedziczność

Related terms

dziedzictwo
dziedziczyć

Further reading

dziedziczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.