dowalić

Polish

Etymology

From do- + walić.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈva.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: do‧wa‧lić

Verb

dowalić pf (imperfective dowalać)

  1. (transitive, colloquial) to impose (an obligation or requirement)
    • 2010 August 21, “Ekologia już od przedszkola”, in Dziennik Polski, archived from the original on 2022-04-21:
      Aby wziąć udział w konkursie wystarczy, aby dzieci namalowały dowalonej wielkości plakat ...
      To take part in the contest, it is enough that children paint a poster of the required size ...
  2. (transitive, colloquial) to add or put in a lot of [+genitive = something]
  3. (intransitive, colloquial) to strongly strike or beat [+dative = someone]
  4. (intransitive, colloquial) to upset or hurt by one's words [+dative = someone]
  5. (intransitive, colloquial) to decisively beat in a contest [+dative = someone]
  6. (intransitive, colloquial) to say something shocking or inappropriate
    • 2014, Katarzyna Miller; Tatiana Cichocka, Bajki Rozebrane, archived from the original on 2022-04-21, page 114:
      ... ja chciałam być księżniczką. ... Jeszcze mi pani dowaliła, że najwyżej mogę być czarownicą.
      ... I wanted to be a princess. ... The teacher even shocked me by saying that at most I could be a witch.

Conjugation

Further reading

  • dowalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dowalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.