doliczyć

Polish

Etymology

From do- +‎ liczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈli.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: do‧li‧czyć

Verb

doliczyć pf (imperfective doliczać)

  1. (transitive) to add on (to incorporate something extra into something else)
  2. (transitive) to add up (to take a sum)
    Synonym: dodać
  3. (reflexive) to determine by adding

Conjugation
Conjugation of doliczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doliczyć
future tense 1st doliczę doliczymy
2nd doliczysz doliczycie
3rd doliczy doliczą
impersonal doliczy się
past tense 1st doliczyłem doliczyłam doliczyliśmy doliczyłyśmy
2nd doliczyłeś doliczyłaś doliczyliście doliczyłyście
3rd doliczył doliczyła doliczyło doliczyli doliczyły
impersonal doliczono
conditional 1st doliczyłbym doliczyłabym doliczylibyśmy doliczyłybyśmy
2nd doliczyłbyś doliczyłabyś doliczylibyście doliczyłybyście
3rd doliczyłby doliczyłaby doliczyłoby doliczyliby doliczyłyby
impersonal doliczono by
imperative 1st niech doliczę doliczmy
2nd dolicz doliczcie
3rd niech doliczy niech doliczą
passive adjectival participle doliczony doliczona doliczone doliczeni doliczone
anterior adverbial participle doliczywszy
verbal noun doliczenie

Further reading
  • doliczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doliczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.