diswyddo

Welsh

di- +‎ swydd +‎ -o

diswyddo (first-person singular present diswyddaf)

dismiss, remove from office, discharge
Cafodd hi ei diswyddo am yfed ar ddyletswydd. ― She was dismissed for drinking on duty.

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third	impersonal
present indicative/future	diswyddaf	diswyddi	diswydda	diswyddwn	diswyddwch	diswyddant	diswyddir
imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional	diswyddwn	diswyddit	diswyddai	diswyddem	diswyddech	diswyddent	diswyddid
preterite	diswyddais	diswyddaist	diswyddodd	diswyddasom	diswyddasoch	diswyddasant	diswyddwyd
pluperfect	diswyddaswn	diswyddasit	diswyddasai	diswyddasem	diswyddasech	diswyddasent	diswyddasid, diswyddesid
present subjunctive	diswyddwyf	diswyddych	diswyddo	diswyddom	diswyddoch	diswyddont	diswydder
imperative	—	diswydda	diswydded	diswyddwn	diswyddwch	diswyddent	diswydder
verbal noun	diswyddo
verbal adjectives	diswyddedig diswyddadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
Inflected colloquial forms	first	second	third	first	second	third
future	diswydda i, diswyddaf i	diswyddi di	diswyddith o/e/hi, diswyddiff e/hi	diswyddwn ni	diswyddwch chi	diswyddan nhw
conditional	diswyddwn i, diswyddswn i	diswyddet ti, diswyddset ti	diswyddai fo/fe/hi, diswyddsai fo/fe/hi	diswydden ni, diswyddsen ni	diswyddech chi, diswyddsech chi	diswydden nhw, diswyddsen nhw
preterite	diswyddais i, diswyddes i	diswyddaist ti, diswyddest ti	diswyddodd o/e/hi	diswyddon ni	diswyddoch chi	diswyddon nhw
imperative	—	diswydda	—	—	diswyddwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Welsh mutation
radical	soft	nasal	aspirate
diswyddo	ddiswyddo	niswyddo	unchanged
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.