discubiturus

Latin

Etymology

Future active participle of discumbō

Participle

discubitūrus m (feminine discubitūra, neuter discubitūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discubitūrus discubitūra discubitūrum discubitūrī discubitūrae discubitūra
Genitive discubitūrī discubitūrae discubitūrī discubitūrōrum discubitūrārum discubitūrōrum
Dative discubitūrō discubitūrae discubitūrō discubitūrīs discubitūrīs discubitūrīs
Accusative discubitūrum discubitūram discubitūrum discubitūrōs discubitūrās discubitūra
Ablative discubitūrō discubitūrā discubitūrō discubitūrīs discubitūrīs discubitūrīs
Vocative discubitūre discubitūra discubitūrum discubitūrī discubitūrae discubitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.