despiciens
Latin
Etymology
Present participle of dēspiciō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | dēspiciēns | dēspiciēns | dēspicientēs | dēspicientia | |
| Genitive | dēspicientis | dēspicientis | dēspicientium | dēspicientium | |
| Dative | dēspicientī | dēspicientī | dēspicientibus | dēspicientibus | |
| Accusative | dēspicientem | dēspiciēns | dēspicientēs | dēspicientia | |
| Ablative | dēspicientī | dēspicientī | dēspicientibus | dēspicientibus | |
| Vocative | dēspiciēns | dēspiciēns | dēspicientēs | dēspicientia | |
References
- despiciens in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.