decompositus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /deː.komˈpo.si.tus/, [deː.kɔmˈpɔ.sɪ.tʊs]

Adjective

dēcompositus (feminine dēcomposita, neuter dēcompositum); first/second declension

  1. decomposed (originally 'formed from a compound word')

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēcompositus dēcomposita dēcompositum dēcompositī dēcompositae dēcomposita
Genitive dēcompositī dēcompositae dēcompositī dēcompositōrum dēcompositārum dēcompositōrum
Dative dēcompositō dēcompositae dēcompositō dēcompositīs dēcompositīs dēcompositīs
Accusative dēcompositum dēcompositam dēcompositum dēcompositōs dēcompositās dēcomposita
Ablative dēcompositō dēcompositā dēcompositō dēcompositīs dēcompositīs dēcompositīs
Vocative dēcomposite dēcomposita dēcompositum dēcompositī dēcompositae dēcomposita

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.