damnatorius
Latin
Etymology
From damnātiō (“condemnation”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dam.naːˈtoː.ri.us/, [dam.naːˈtoː.ri.ʊs]
Adjective
damnātōrius (feminine damnātōria, neuter damnātōrium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | damnātōrius | damnātōria | damnātōrium | damnātōriī | damnātōriae | damnātōria | |
| Genitive | damnātōriī | damnātōriae | damnātōriī | damnātōriōrum | damnātōriārum | damnātōriōrum | |
| Dative | damnātōriō | damnātōriae | damnātōriō | damnātōriīs | damnātōriīs | damnātōriīs | |
| Accusative | damnātōrium | damnātōriam | damnātōrium | damnātōriōs | damnātōriās | damnātōria | |
| Ablative | damnātōriō | damnātōriā | damnātōriō | damnātōriīs | damnātōriīs | damnātōriīs | |
| Vocative | damnātōrie | damnātōria | damnātōrium | damnātōriī | damnātōriae | damnātōria | |
References
- damnatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- damnatorius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- damnatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Langenscheidt Pocket Latin Dictionary. Berlin: Langenschedit, 1966.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.