daemonicus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dae̯ˈmo.ni.kus/, [dae̯ˈmɔ.nɪ.kʊs]
Adjective
daemonicus (feminine daemonica, neuter daemonicum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | daemonicus | daemonica | daemonicum | daemonicī | daemonicae | daemonica | |
| Genitive | daemonicī | daemonicae | daemonicī | daemonicōrum | daemonicārum | daemonicōrum | |
| Dative | daemonicō | daemonicae | daemonicō | daemonicīs | daemonicīs | daemonicīs | |
| Accusative | daemonicum | daemonicam | daemonicum | daemonicōs | daemonicās | daemonica | |
| Ablative | daemonicō | daemonicā | daemonicō | daemonicīs | daemonicīs | daemonicīs | |
| Vocative | daemonice | daemonica | daemonicum | daemonicī | daemonicae | daemonica | |
References
- daemonicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- daemonicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.